Υπάρχει ένα υποβρύχιο νεκροταφείο αυτοκινήτων λίγο έξω από την Αθήνα, κοντά στα Λεγραινά. Δίχως άλλο η φράση-κλειδί είναι «Ποινικός Κώδικας». Κλεμμένα, αυτοκίνητα με ύποπτο παρελθόν, δακτυλικά αποτυπώματα, απαγωγές, μπλεγμένα σε δολοφονίες. Ίσως…
Περνάς το Θυμάρι και ανεβαίνεις τον ανηφορικό δρόμο που καταλήγει προς το ναό του Σουνίου. Μία υπέροχη διαδρομή, με τη θέα από ψηλά να ΄χει κάτι απ΄την αίγλη της Σαντορίνης. Στα δεξιά σου υπάρχει ένα πλάτωμα του δρόμου. Τίποτα δεν δείχνει πως από κάτω, στο βυθό, υπάρχει ένα ολόκληρο υδάτινο νεκροταφείο αυτοκινήτων
Το σημείο το σωστό Δεν είναι μακριά, περίπου 57 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Ο δρόμος γνωστός. Η Λεωφόρος Αθηνών-Σουνίου, μέρος της Αθηναϊκής Ριβιέρας. Πρόκειται για μία διαδρομή που οι περισσότεροι έχουμε απολαύσει οδηγώντας. Ξεκινάς από την Παλαιά Φώκαια και καταλήγεις στις Καβοκολώνες, το ναό του Ποσειδώνα και της Σουνιάδος Αθηνάς. Χωρίς διασταυρώσεις, χωρίς φανάρια. Στην εσχατιά της Αττικής. Οι υπέροχες εικόνες Στο σημείο αυτό, λοιπόν, πρέπει να κατέβεις προσεκτικά τα βράχια με την απότομη κλίση και να κουβαλήσεις καταδυτικό εξοπλισμό για να δεις τι συμβαίνει στο βυθό. Είναι ό,τι ακριβώς έκανε ο φωτογράφος Κώστας Λαδάς. Είχαμε ακούσει για το υποβρύχιο νεκροταφείο αυτοκινήτων. Αλλά δεν είχαμε το σωστό, πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Επικοινωνήσαμε μαζί του και γενναιόδωρα δέχθηκε να μας το στείλει.
Ο κ. Λαδάς, όπως περιγράφει στην ιστοσελίδα του, ασχολείται με «φωτογραφικές περιηγήσεις, οδοιπορικά σε άγνωστα μονοπάτια και καταδυτικούς προορισμούς στην Ελλάδα». Εξηγεί πως το σημείο το σωστό «εξακολουθεί εδώ και πολλά χρόνια να παραμένει στους πολυσυζητημένους κοντινούς καταδυτικούς προορισμούς. Οι λόγοι είναι πολλοί, με πρώτο και βασικότερο τα βυθισμένα αυτοκίνητα στην δεξιά του πλευρά, τα κάθετα βράχια στην αριστερή και την απότομη μεταβολή του στο βάθος».
Στο σημείο δεν υπάρχουν σπίτια. Μόνο δρόμος, βράχος και υπέροχο μπλε. Ο κοντινότερος οικισμός είναι ο Χάρακας. Και αμέσως μετά, τα Λεγραινά. Για την ιστορία, εκεί είναι μερικές από τις ωραιότερες παραλίες εντός Αττικής. Αν πάτε τέτοια εποχή που η θάλασσα δεν έχει προλάβει ακόμη να κρυώσει, είναι σχεδόν όλες άδειες. Παραδείσια κατάσταση. Εντάξει, μην το λέμε και παραέξω. Όσο λιγότεροι τα ξέρουν τόσο το καλύτερο.
Τι λένε οι ντόπιοι
Μιλώντας με κάποιους από τους κατοίκους των παραπάνω οικισμών, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Μα γιατί ένα ολόκληρο υποβρύχιο νεκροταφείο αυτοκινήτων; Γιατί εκεί; Πώς; Επί του τελευταίου, η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Στο πλάτωμα του δρόμου, ακριβώς πάνω από το σημείο του υποβρύχιου νεκροταφείου, η προστατευτική μπαριέρα διακόπτεται στην άκρη. Από κάτω υπάρχουν βράχια. Αλλά χωράει να περάσει ένα αυτοκίνητο. Με σχετική φόρα, εννοείται. Το σπρώχνεις και φεύγει. Ή βάζεις και μια πέτρα στο γκάζι. Το έχουμε δει και σε ταινίες.
Το σημείο, «Τα αυτοκίνητα», όπως το λένε οι δύτες, ξεκίνησε με 2-3 αυτοκίνητα και κατέληξε να γίνει κανονική υποβρύχια «έκθεση». Διάφορα μοντέλα, ανταλλακτικά που σκόρπισαν από την πτώση, ένα κάρο σίδερα βαθιά σκουριασμένα. Οι άνθρωποι των οικισμών φαίνεται να το ξέρουν το ζήτημα. Δίχως άλλο η φράση-κλειδί είναι «Ποινικός Κώδικας». Κλεμμένα, αυτοκίνητα με ύποπτο παρελθόν, δακτυλικά αποτυπώματα, απαγωγές, μπλεγμένα σε δολοφονίες. Ίσως. Περιπτώσεις που βολεύει να θαφτούν στον υδάτινο κόσμο
Ο κ. Λαδάς περιγράφει «τεράστιους σπειρογράφους που βρίσκονται στις μπάρες ενός τζιπ ομορφαίνοντας την άψυχη λαμαρίνα, ένα αμορτισέρ σφηνωμένο στα βράχια. Αλλά και υπέροχα σφουγγάρια που έχουν αγκαλιάσει έναν εκκεντροφόρο που προσπαθεί να φτάσει σε ομορφιά ένα διαφορικό γεμάτο όστρακα». Είναι αυτή η ομορφιά της που κάνει ακόμα και το ξένο σώμα, τις βρώμικες ιστορίες στο υποβρύχιο νεκροταφείο αυτοκινήτων, να δείχνει ενδιαφέρον. Με ένα διαφορετικό τρόπο.
Γύρω από τους έμπειρους δύτες κυκλοφορούν ανυποψίαστοι οι τοπικοί παράγοντες. Ροφοί, σάλπες, σαργουδάκια, σπανίως και ζαργάνες. Τρελή θέα από ψηλά και καθαρά νερά. Εδώ, που τελειώνει ο Σαρωνικός και ξεκινά το Αιγαίο. Αλλά και μια αστυνομικού τύπου περιέργεια. Φέρνω στη μνήμη την επική ατάκα του δημιουργού του Σέρλοκ Χολμς, του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ: «Τίποτα δεν είναι πιο απατηλό από το προφανές». Τίποτα δεν υποδηλώνει πως από εδώ πετούν τα αυτοκίνητα στη θάλασσα. Κάπου, πριν τα Λεγραινά. Συμβαίνει τώρα.
Πηγή: Protagon.gr